درود بر تمام‌انسانهایی که در هر دوره از زندگیشان، کودک‌و‌ نوجوانند. آنها که در اندیشه، در کلام، در قلم‌ در تصویر و در خیال به زیست کودک و‌ نوجوان درون خود ادامه میدهند .

سمیرا آزاد نام هستم؛ و با افتخار،  شادی و پرسشگری کودکی و‌ نوجوانی خود را مانند امانت و‌ موهبت حفظ  کردم. بواسطه‌ی فعالیت در زمینه هنرهای تجسمی و ادبیات، در آمد و‌شد بین آن دوران و اکنون می‌باشم. چرا که باور دارم، پاسخ بسیاری از پرسشهای ما که دغدغه اکنون ما  است، در آن دوران بوده و میتوانم با به تصویر کشیدن، تجسم بخشیدن و‌نوشتن به بازیابی و پاسخ برخی از آنها برسم.

با تبریک و قدردانی از فعالانی که میتوانستند  راه و‌ترجمه‌ی دیگر از زندگی خود را انتخاب کنند ولی راه ادبیات کودک‌و‌ نوجوان را انتخاب کردند. چراکه اهمیت توجه و ارزش این حوزه را  هرکسی درک‌نمیکند.
در دنیایی که درخشش دیگرگونه بودن، شجاعت میخواهد و دغدغه و انگیزه‌ی اخلاقی. نویسنده، شاعر، مترجم، تصویرگر، پژوهشگر و‌معلمانی که در این راه بودند و هستند، نور و افتخار این حوزه اند.
چه نام‌هایی و آثاری و تاثیرات آنها که در طول و‌ گذر دوران جاودان شدند.

درباره آشنایی من با ادبیات کودک‌و‌نوجوان، کتابها، موسیقی، و سینما و نشریات ما بچه‌های دهه‌ی۶۰ بود. که هر کدام به نوعی در جایگاه خود با تمام خود‌ و‌ با تمام توان به خلق اثر درباره‌ی کودک‌و‌نوجوان پرداختند.
کتابها که بسیار بودند، نشریاتی که‌ بخشی از پول تو‌جیبی و‌پس‌انداز من صرف خرید آنها‌میشد مانند: پوپک، سروش کودکان، کیهان بچه‌ها، دوچرخه و ۴۰چراغ.
و در گذر از آن سالها و در حوالی و نیمه‌های دهه‌ی سی زندگی‌ام، بازهم چشم من برقی زد به داشتن و خواندن و جدا نشدن از آن دوران با نشریه پر مهر فصل رویش.