نام و نام خانوادگی: نازنین زهرا اصلانی
پایه : نهم
نام مدرسه:محجوب
استان :اصفهان
شهرستان: نجف آباد

سلام دوست عزیزم.. امیدوارم حال دلت هر جا که هستی خوب، خوب، خوب باشه. من نازنین زهرا اصلانی هستم.اغلب منو نازنین یا نازی صدا میکنن. ۱۵ سالمه. متولد مرداد ماه هستم. توی استان زیبا و بزرگ اصفهان بدنیا اومدم و زندگی میکنم. همیشه عاشق موسیقی بودم و هنوزم هستم. میشه گفت که موسیقی جزئی از زندگی من شده و خیلی به اون وابستم.
از سن ۸ سالگی توی کلاس های ارف(بلز و فلوت) شرکت کردم و حدود ۲ سال بعدش، یکی از بهترین کنسرت ها رو برگزار کردیم؛ که تجربه بسیار خوب و فوق العاده ای برای اولین بار بود.
بعد از ارف، تصمیم گرفتم موسیقی رو رها نکنم و اونو ادامه بدم. پس تصمیم گرفتم که از بین این همه ساز های زیبا، ویولن رو که یکی از سخت ترین سازها محسوب میشه، انتخاب کنم.
وقتی ویولن رو شروع کردم، اولش خیلی برام سخت بود و استادم منو ناامید می کرد و می گفت:« نازنین تو به درد ویولن نمیخوری و استعدادشو نداری.»
شنیدن این جمله برای هر نوازنده ای خیلی سخته اما من با این حرف نه تنها ناامید نشدم بلکه با قدرت به راهم ادامه دادم؛ هر روز تلاش می کردم و هرگز شکست رو نپذیرفتم…
الان تقریبا ۷سالی میشه که در حال نواختن ویولن هستم و نهایت لذت رو ازش میبرم. وقتایی که حالم بده، ناراحت یا ناامیدم، تنها چیزی که میتونه حالم رو خوب کنه،  فقط و فقط سازمه.
آرزوهای زیادی دارم؛ اما  یکی از آرزوهای قشنگم توی عرصه موسیقی اینه که در آینده به کشورهای مختلف جهان سفر کنم و در کنسرت های مختلف و بزرگی اجرا داشته باشم.
من توی این چند سال یاد گرفتم که هیچ وقت ناامید نشم و همیشه به خدا توکل کنم و اون چیزی رو که میخوام بهش برسم، با تمام وجودم براش تلاش کنم.