محمود برآبادی، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در نخستین روز شهریورماه سال ۱۳۳۱ در شهر سبزوار متولد شد. از نوجوانی  مشغول به کار در بقالی پدرش شد و نخستین سوژه داستان نویسی در او شکل گرفت. وی ماجرای دزدی شاگرد بقالی پدرش را با عنوان (داستان عبرت) در روزنامه دیواری مدرسه نوشت که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و مورد زیادی قرار گرفت.

در سال ۱۳۴۵ در آستانه نوجوانی  به خبرنگاری در مجله دختران و پسران سبزوار مشغول شد و در سال ۱۳۵۰ وارد دانشگاه تربیت معلم کارشناسی رشته جغرافیای انسانی شد. او در دوران دانشجویی به همراه تعدادی از دانشجویان، نشریه «پگاه» را منتشر می‌کرد. در سال ۱۳۵۳ به علت شرکت در تظاهرات دانشجویی دستگیر شد و به زندان افتاد، اما در این دوران نیز در جلسات مخفیانی ادبی در زندان شرکت می‌کرد. نخستین کتاب برآبادی به نام «حماسه کوچی» در خارج از زندان منتشر شد که تا زمان آزادی وی به علت استقبال زیاد، هشت بار تجدید چاپ شد. «حماسه کوچی» داستان سگ کوچکی به نام کوچی بود که یک‌تنه در مقابل گرگ‌ها می‌ایستد و از گله‌اش دفاع می‌کند.

محمود برآبادی سرانجام در سال ۱۳۵۶ از زندان آزاد و در همان سال نیز فارغ‌التحصیل شد. سال پس از آن در رشته برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای وارد دانشگاه ملی (شهید بهشتی) شد که به علت انقلاب فرهنگی، تحصیلش در مقطع فوق لیسانس تا سال ۱۳۶۴ به طول انجامید.

برخی از آثار ایشان:

-عجایب نامه

-بریم و بیایم با اتوبوس

-زنان و مردانی که ایران امروز را ساخته‌اند