فرهاد حسن‌زاده، فروردین ماه ۱۳۴۱ در آبادان به‌دنیا آمد. نویسندگی را از دوران نوجوانی با نگارش داستان و نمایشنامه شروع کرد. جنگ تحمیلی و زندگی در شرایط دشوار مهاجرت مدتی او را از نوشتن به شکل جدی بازداشت. هر چند او همواره به فعالیت هنری‌اش را ادامه داد و به هنرهایی مانند عکاسی، نقاشی، خطاطی، فیلم‌نامه‌نویسی و موسیقی می‌پرداخت؛ اما در اواخر دهه‌ی شصت با نوشتن چند داستان‌ و شعر به شکل حرفه‌ای پا به دنیای نویسندگی و نگارش کتاب برای کودکان و نوجوانان گذاشت. اولین کتاب او «ماجرای روباه و زنبور» نام دارد که در سال ۱۳۷۰ در شیراز به چاپ رسید. حسن‌زاده در سال ۱۳۷۲ به قصد برداشتن گام‌های بلندتر و ارتباط موثرتر در زمینه ادبیات کودک و نوجوان به تهران کوچ کرد.

آثار حسن‌زاده بسیار متنوع هستند. او برای تمام گروه‌های سنی کتاب نوشته و در گونه‌های مختلف ادبی مانند رمان، داستان کوتاه، شعر، داستان تصویری، بازآفرینی متون کهن، زندگی‌نامه و طنز دست به تالیف زده و تاکنون بیش از صد کتابش راهی بازار نشر شده است.

کتاب‌های حسن‌زاده از جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی جوایز بسیاری گرفته که مهمترین‌شان عبارتند از: تندیس جایزه ماه طلایی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، تقدیر شده در سه دوره کتاب سال ایران، برگزیده‌ی چند دوره جشنواره کتاب کانون پرورش فکری، برنده تندیس نقره‌ای از جشنواره لاک‌پشت پرنده. همچنین در عرصه جهانی می‌توان به دریافت لوح سپاس جایزه «هانس کریستین اندرسن» در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ اشاره کرد. همچنین دریافت دیپلم افتخار برای کتاب «زیبا صدایم کن» از سوی IBBY  و قرار گرفتن این کتاب در فهرست کلاغ سفید کتابخانه مونیخ آلمان قابل تامل است. نهادهای مختلفی او را برای چهار بار نامزد دریافت جایزه «آسترید لیندگرن» کرده‌اند که یکی از معتبرترین جوایز ادبیات کودک جهان است.

کتاب‌های پر مخاطب:

«زیبا صدایم کن»، «هستی»، «عقرب‌های کشتی بمبک»، «این وبلاگ واگذار می‌شود»، «آهنگی برای چهارشنبه‌ها» از جمله رمان‌های موفق و پر طرفدار این نویسنده است.

در حوزه داستان‌های کوتاه او می‌توان به «هویج بستنی»، «هندوانه به شرط عشق»، «کنار دریاچه نیمکت هفتم» و «عشق و آینه» اشاره کرد.

همچنین: «قصه‌های کوتی‌کوتی»، «چتری با پروانه‌های سفید»، «آقارنگی و گربه‌ی ناقلا»، «بنگ! ینگ! بنگ!» از جمله کتاب‌های او برای کودکان و خردسالان است که بسیار مورد توجه واقع شده است.

در حوزه‌ی بازآفرینی متون کهن می‌توان به «حکایت‌های سعدی»، «خسرو شیرین» و «بیژن و منیژه» اشاره کرد.