معلم هستم! روزگارم بد نیست! راضی هستم از سیر تکاملی که در طول زندگی به‌دست آوردم. سال‌ها قبل به‌خاطر علاقه به ادامه تحصیل وارد رشته کودکان استثنایی شدم بدون هیچ پیش زمینه‌ای فقط برای حضور در جامعه ولی….این شروع بدون برنامه، آغازی بود برای پایانی درخشان! اکنون که به سال‌های قبل فکر می‌کنم، اصلا قصد تغییر آن را ندارم و بیشتر به این مسئله ایمان می‌آورم. تقدیری که خداوند برایمان طراحی می‌کند بهترین و زیباترین است و برای من بهترین تقدیر زده شد.

سال‌های تحصیل با زندگی مشترک کلید خورد و تحصیل و مادرشدن بهترین روزمرگی‌هایی بود که داشتم. کار درکنار بچه‌های نابینا روز به روز شکرگذاری و سپاس و ایمان را در من تقویت کرد. بزرگ‌ترین و بهترین اتفاق زندگی من حضور در کنار گروهی استثنایی از مخلوقات خداوند است. درکنار این گروه کار کردم. درس خواندم. یادگرفتم و تکامل پیدا کردم. علاقه من به دنیای تدریس، دنیای خاص و ناآشنایی که به آن وارد شدم، مجالی برای کنکاش و فعالیت شیرینی را برایم فراهم کرد. از ابتدای خدمت با وارد شدن به دوره پیش دبستان، آموزش خط بریل دنیایی برایم ایجاد کرد که خیلی لذت‌بخش بود. اکنون بعد از۳۰ سال، هنوز از این فضا لذت می‌برم و در آموزش خط بریل و هدایت بچه‌ها در پایه‌های پایین بسیار می‌کوشم.